ارسال به دوست 
نسخه چاپي
روایت نگاه هستی از مشکلات نانوایان در سنندج
رفع مشکلات نانوایان سنندج به حمایت بیشتر مسئولین نیاز دارد
نان همواره جزئی جدانشدنی از سفره‌های ایرانی بوده و نانوایان نقشی مهم در تأمین این نیاز اساسی داشته‌اند. با این حال، بسیاری از نانوایان سنندج با مشکلاتی چون سهمیه پایین آرد، افزایش هزینه‌های جانبی، حقوق پایین کارگران و کمبود کارگر ماهر مواجه‌اند. این مسائل بر کیفیت نان و زندگی نانوایان تأثیر منفی گذاشته است. با توجه به اهمیت نان در زندگی روزمره مردم، ضروری است که مسئولین به مشکلات این قشر زحمتکش، بیشتر توجه داشته باشند و برای بهبود شرایط کاری و معیشتی آن‌ها، تدابیر مناسب اندیشیده شود.
در جریان سفر به استان کردستان، با چند تن از نانوایان سنندج به گفت‌وگو پرداختیم و مشکلات و چالش‌های آن‌ها را شنیدیم. آنچه در این گزارش آمده، شرح مشکلات آنان و خواسته‌شان از مسئولین برای توجه بیشتر به این حرفه ضروری است. چالش‌های سهمیه آرد و هزینه‌های جانبی امید صادقی که از سال ۱۳۷۰ در سنندج، میدان کاوا، مشغول به پخت نان بربری است، درباره مشکلات متعدد این حرفه به خبرنگار نگاه هستی گفت: سهمیه آرد ما بسیار پایین است و این در حالی است که تقاضای مردم برای نان بالا است. پس از اجرای طرح نانینو، مشکلات ما بیشتر و کار برایمان سخت‌تر شده است. به ویژه در این منطقه که مردم اغلب مصرف نان بالایی دارند و انتظار دارند که همیشه نان در دسترسشان باشد. این نانوا ادامه داد: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات، قطعی مکرر دستگاه کارتخوان است. به دلایل فنی یا ارتباطی، این دستگاه‌ها بارها قطع می‌شوند و همین باعث می‌شود سهمیه آرد ما کاهش پیدا کند. وقتی دستگاه کار نمی‌کند، مشتری نمی‌تواند از کارت استفاده کند و مجبور می‌شود نقدی پرداخت کند اما ما برای سهمیه به استفاده از کارتخوان وابسته هستیم. وی همچنین به افزایش شدید هزینه‌ها اشاره کرد و گفت: هزینه‌های آب، برق، گاز، خمیرمایه و دیگر ملزومات، چند برابر شده است و نرخ نان با این افزایش‌ها تناسب ندارد. ما از نرخ جدیدی که اعلام شده، راضی نیستیم. چطور می‌توانیم با این سهمیه کم و هزینه‌های بالا، به کارمان ادامه دهیم؟ کمبود کارگر ماهر، یکی دیگر از چالش‌های اصلی صنف است. صادقی در این باره اظهار کرد: به دلیل حقوق پایین، هیچ کارگر ماهری حاضر نیست در نانوایی کار کند. این مسأله، کیفیت کار را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد و ما همیشه مجبوریم با کارگران غیرماهر کار کنیم. مشکلات اقتصادی و شرمندگی در مقابل خانواده احمد محمدی که ۳۸ سال است در سنندج نان لواش و بربری پخت می‌کند، در گفت‌وگو با نگاه هستی، از مشکلات معیشتی و کاهش درآمد نانوایان گلایه کرد. وی گفت: سهمیه آرد ما همواره پایین است. مردم این منطقه اغلب در وضعیت مالی نامناسبی هستند و بیشترشان نقدی پرداخت می‌کنند و کارت ندارند و این باعث شده که سهمیه آرد ما کمتر شود. این نانوا به عدم تناسب نرخ جدید نان با افزایش هزینه‌ها اشاره کرد و افزود: نرخ جدیدی که به ما اعلام کرده‌اند، اصلاً قابل قبول نیست. دولت از سوبسیدهایی که به ما می‌داد هم کم کرده و هزینه‌های حمل‌ونقل و دیگر ملزومات پخت نان هم چند برابر شده است. وقتی خرج ما با دخلمان همخوانی ندارد، چطور می‌توانیم به این شغل ادامه دهیم؟ محمدی اضافه کرد: حقوق کارگران هم مشکلی بزرگ است. به دلیل دستمزد پایین، هیچ کارگر ماهری در این حرفه باقی نمی‌ماند. من واقعاً شرمنده زن و بچه‌ام هستم. وقتی کارگر ماهر حاضر نیست با حقوق ناچیز ما کار کند، چه انتظاری داریم که کیفیت کار بالا بماند؟ دغدغه نان باکیفیت و مشکلات اداری شیرکوه کردیان، نانوایی که ۱۴ سال است در سنندج مشغول به پخت نان سنگک است، درباره مشکلات خود به خبرنگار نگاه هستی گفت: هر روز که سهمیه آرد ما کاهش پیدا می‌کند، باید به اتحادیه مراجعه کنیم. این کار، ما را از پخت نان باکیفیت باز می‌دارد. مسئولین باید شرایطی ایجاد کنند که نانوا دغدغه‌ای جز پخت نان باکیفیت نداشته باشد. وی افزود: دولت نرخ نان را ۲۵ درصد افزایش داد اما در مقابل، ۲۰ درصد از سوبسید ما کم شد. این به نفع نانوا نیست. ما هر ماه درگیر مشکلات کارتخوان و کسری سهمیه هستیم و این کار، ما را بسیار خسته کرده است. کردیان در خصوص کمبود کارگر ماهر نیز اظهار کرد: به دلیل درآمد پایین، هیچ کارگر ماهری حاضر به کار در نانوایی نیست و این مسأله، کیفیت کار ما را تحت تأثیر قرار داده است. بسیاری از نانوایان مجبورند با کارگران غیرماهر کار کنند که این برای صنعت نان مشکل‌ساز است. مشکلات معیشتی و درخواست حمایت از مسئولین سامان جعفری که ۱۸ سال است در کردستان مشغول به پخت نان بربری است، در گفت‌وگو با نگاه هستی به نوسان سهمیه آرد و مشکلات معیشتی خود اشاره کرد و گفت: سهمیه آرد ما هر ماه نوسان دارد و قطعی مکرر دستگاه کارتخوان، سهمیه ما را کاهش داده است. با اتحادیه تماس گرفته‌ام اما راه‌حل دائمی برای این مشکل وجود ندارد. این نانوا افزود: قیمت نان، پایین است و شاطران نانوایی به عنوان یکی از ضعیف‌ترین اقشار جامعه شناخته می‌شوند. من نمی‌گویم آزادپز شویم چرا که بسیاری از مردم توان پرداخت هزینه‌های بالاتر را ندارند اما از مسئولین درخواست دارم که حقوق و مزایای نانوایان را افزایش دهند و سوبسیدهای بیشتری در نظر بگیرند. زندگی ما با این درآمد نمی‌چرخد. من ۱۸ سال است که در این حرفه کار می‌کنم اما یک‌بار هم نتوانسته‌ام به مسافرت بروم. وی در پایان تأکید کرد: کاش مسئولین به درددل ما نانوایان گوش می‌کردند و از نزدیک مشکلات ما را می‌دیدند. امیدوارم تصمیماتی گرفته شود که شرایط زندگی ما بهبود یابد و بتوانیم با آرامش بیشتری به این حرفه ادامه دهیم. خبرنگار: ساناز مرادیان عنبران