ارسال به دوست نسخه چاپي
عطر نان تازه و ارزش آموزش از نگاه نانوایان
در میان کوچههای پر رفت و آمد و در دل محلههای قدیمی، نانواییها به عنوان قلب تپنده فرهنگ غذایی هر منطقه شناخته میشوند. این اماکن سنتی، جایی هستند که عطر خوش نان تازه در فضا پراکنده میشود و مردم را به یاد خاطرات شیرین گذشته میاندازد. در این نانواییها، هنر پخت نان به عنوان یک مهارت ارزشمند از نسلهای گذشته به نسلهای جدید منتقل میشود اما آیا آموزش نانوایان، به ویژه در محیطهای سنتی، میتواند به بهبود کیفیت نان کمک کند؟
کریمی، نانوایی باتجربه که بیش از 40 سال است در این حرفه فعالیت دارد، معتقد است که آموزش در نانوایی نقشی کلیدی در تولید نان باکیفیت ایفا میکند. وی میگوید: من نانوا شدن را از طریق تجربه و کار عملی آموختم و این تجربه نه تنها مهارتهای عملی زیادی به من آموخت بلکه به مرور زمان باعث شد کیفیت نانی که پخت میکنم، بهبود یابد. آموزش در نانواییهای سنتی همچنان یکی از مؤثرترین روشها برای ارتقای کیفیت نان است. با وجود اینکه آموزش آکادمیک نیز اهمیت خود را دارد، نانوایی برای ما حکم مدرسهای را داشته که در آن نه تنها نان بلکه اصول کار و زندگی را آموختیم. حاتمی، نانوایی دیگر که بیش از 25 سال است در این حرفه فعالیت دارد، به چالشهایی که نانوایان در آموزش با آن روبهرو هستند، اشاره میکند. وی معتقد است که طرح «نانینو» که استفاده از انواع آرد را در نانواییها محدود کرده، باعث کاهش خلاقیت نانوایان و توانایی آنها در ارتقای کیفیت نان شده است. وی میگوید: این طرح مانع آن شده که بتوانیم از انواع مختلف آرد برای بهبود کیفیت نان استفاده کنیم. با آردهای بیکیفیت که امروز در دسترس است، دیگر نمیتوانیم کیفیت نان را به همان شکلی که قبلاً انجام میشد، حفظ کنیم. آموزش نانوایان برای جبران این کاستیها، ضروری است و تنها با ارتقای مهارتهای نانوایی میتوانیم کیفیت نان را بهبود ببخشیم. علی، نانوای جوان که خود نانوایی را از پدر آموخته است نیز بر این باور است که آموزش در نانوایی نه تنها به نانوا کمک میکند که مهارتهای خود را بهبود بخشد بلکه باعث تولید نانی باکیفیتتر میشود. وی میگوید: من از کودکی کنار پدرم نانوایی را یاد گرفتم و به عنوان یک نانوا، آموزش تجربی را ترجیح میدهم اما در عین حال، معتقدم که ترکیب آموزشهای سنتی با روشهای آکادمیک میتواند به نانوایان کمک کند که به نوآوریهای بیشتری دست یابند و کیفیت نان را ارتقا دهند. در نهایت، ترکیب هر دو نوع آموزش، بهترین نتیجه را به دنبال خواهد داشت. در پایان، به نظر میرسد که آموزش نانوایان، چه به صورت تجربی و چه به شکل آکادمیک، نقشی کلیدی در ارتقای کیفیت نان دارد. آموزش تجربی به نانوایان این امکان را میدهد که تکنیکهای سنتی و مهارتهای عملی را به خوبی یاد بگیرند و به تولید نان با کیفیت بالاتر دست یابند. در عین حال، آموزش آکادمیک با ارائه دانش روز و تکنولوژیهای نوین، میتواند به بهبود فرایندها و نوآوری در این صنعت کمک کند. ترکیب این دو نوع آموزش، نه تنها به حفظ و ارتقای کیفیت نان کمک میکند بلکه میتواند باعث پیشرفت و توسعه هرچه بیشتر این صنعت شود. بدین ترتیب، توجه به هر دو جنبه آموزشی میتواند به دستیابی به بهترین نتایج و ارتقای کیفیت نان منجر گردد.