ارسال به دوست نسخه چاپي
نانوایان شهرستانهای تهران در بحران/ از افزایش هزینهها تا بیتوجهی به مشکلات زیرساختی
در شهرهای کوچک تهران، نانوایان با مشکلاتی روبهرو هستند که آنها را از همتایان خود در شهرهای بزرگ متمایز میکند. دسترسی محدود به مواد اولیه و تجهیزات استاندارد، یکی از چالشهای عمدهای است که نانوایان شهرهای کوچک با آن دستبهگریبان هستند در حالی که همکاران آنها در شهرهای بزرگ، به دلیل دسترسی آسانتر به تأمینکنندگان و منابع متنوع، این مشکل را کمتر تجربه میکنند. علاوه بر این، هزینههای حملونقل و توزیع مواد اولیه در این شهرها به دلیل مسافتهای طولانیتر و خریدهای کمتر، بالاتر است که این موضوع بر قیمت تمام شده نان و حاشیه سود نانوایان، تأثیر منفی میگذارد.
بازار محدود و کمبود مشتریان در شهرهای کوچک، معضلی دیگر است که درآمد نانوایان را کاهش میدهد. در مقابل، نانوایان شهرهای بزرگ به دلیل دسترسی به بازارهای پرجمعیتتر، فرصت بیشتری برای فروش و کسب درآمد دارند. همچنین، نانوایان شهرهای کوچک اغلب از برنامههای آموزشی و دورههای بهروزرسانی مهارتها که در شهرهای بزرگ به راحتی قابل دسترسی است، محروماند. نبود نظارت کافی بر کیفیت تولید نان، دسترسی محدود به تسهیلات مالی و وامهای حمایتی و چالشهای مدیریتی نیز از دیگر مشکلاتی است که شرایط کاری نانوایان در شهرهای کوچک استان تهران را پیچیدهتر کرده است. این گزارش به بررسی دقیقتر این چالشها و تفاوتها میپردازد. مشکلات مشترک نانوایان: تکرار مشکلات و بیتوجهی مسئولین ابراهیم صدقی، رئیس اتحادیه نانوایان شهر پردیس و نماینده ۲۲۴ نانوایی سنتی و حجیم و نیمهحجیم، مشکلات نانوایان را مشکلاتی مشترک قلمداد کرد و گفت: مشکلات هر روز از سوی اعضای صنف بیان میشود، از این رو در حقیقت با تکرار این مشکلات حس میکنیم موضوع برای مسئولین عادی شده است و در حقیقت کسی گوش شنوایی ندارد؛ به عنوان مثال، همین موضوع نرخگذاری که از سال 1400-1399 دائم در حال تکرار است اما هیچ اقدامی صورت نمیپذیرد. وی افزود: اخیراً بعد از ۴ سال، در تعدادی از استانها ۲۵ درصد به نرخ نان اضافه شده است در صورتی که این افزایش نرخ هیچ تناسبی با افزایش هزینهها در نانوایی و تورم ندارد. سیاستهای نادرست نانینو: طرحی که به نفع نانوایان نیست وی در ادامه نانینو را که متولی آن وزارت امور اقتصادی و دارایی است که هیچ تخصصی در عرصه آرد و نان ندارد، سیاستی غلط دانست و گفت: بعد از اجرایی کردن این طرح، مدیران ارشد آن با سفر به استانهای مختلف و برگزاری جلسات با رؤسای اتحادیهها و اصناف با مشکلات روبهرو شدهاند اما متأسفانه در جهت حل مشکلات، مقاومت زیادی از سوی آنها وجود دارد. صدقی این برنامه را غیرشفاف دانست و افزود: این برنامه، آسیب زیادی به نانوایان زده است و سیاست سهمیه شناور باید به کار خود پایان دهد و طرح نانینو باید بازنگری شود. مشکلات خاص شهرستان پردیس: قطع برق و کاهش سهمیه وی به طور خاص به شهرستان پردیس اشاره کرد و گفت: به این شهرستان به عنوان یک شهر جدید نگریسته میشود و به بافت قدیم و صنعتی آن توجه نمیشود. در ماههای اخیر، با توجه به قطعی مکرر برق که در بخش صنعتی شهر بیشتر است، نانوایان دائماً در حال تعطیلی هستند در حالی که حقوق کارگران باید به طور منظم پرداخت شود و در مقابل، خمیر خراب شده و دورریختنی است و همچنین مشکلات دستگاه کارتخوان به دلیل قطع برق، باعث میشود که نانوایان با کاهش سهمیه روبهرو شوند به طوری که در شهریورماه، سهمیه نانوایان شهرستان پردیس کاهش یافته و اتحادیه به دنبال رفع این مشکل به سراغ نماینده نانینو در فرمانداری رفته است اما متأسفانه هیچ پاسخی دریافت نکردهاند. نیاز به بازنگری در کارگروههای صنعت نان: مشکل در احقاق حقوق نانوایان وی در نهایت نبود متولی و کارگروههای تخصصی برای صنعت نان را مورد تأکید قرار داد و گفت: کارگروهها با ریاست فرماندار یا استاندار هر شهرستان است و اعضای آن اکثراً دولتی هستند و نماینده صنف در بخش خصوصی شامل نماینده اتحادیه و نماینده اتاق اصناف است. با توجه به حضور دو نماینده از بخش خصوصی و مابقی اعضا از دستگاههای دولتی، احقاق حق نانوایان و گرفتن مصوبه به نفع نانوایان، بسیار سخت و ناممکن است. اگر اتحادیهها قدرت تغییر داشتند، نانوایان امروز به دنبال افزایش نرخ نبودند. مشکلات اقتصادی نانوایان در رباط کریم: فشار تورم و بیکیفیتی نان رمضانی، رئیس اتحادیه نانوایان رباط کریم، با اشاره به این موضوع که 4 سال است نرخ جدید برای نان اعلام نشده است، در خصوص افزایش هزینههای نانوایی به طور مداوم، ابراز نگرانی کرد و گفت: دستمزد 4 سال پیش، روزانه ۲۰۰ هزار تومان بود که اکنون به مبلغ ۸۰۰ هزار تا 1 میلیون تومان رسیده و خمیرمایه که 4 سال قبل کیسهای ۸۰ تومان بود، اکنون به 5/1 میلیون تومان افزایش یافته است اما قیمت نان همچنان همان مبلغ 4 سال پیش باقی مانده است. وی با بیان اینکه این وضعیت، نشاندهنده بحران اقتصادی در خانوادههای نانوایان است که میتواند منجر به پایین آمدن کیفیت نان شود، اظهار کرد: انعکاس مشکلات نانوایان به مسئولین، وظیفه ما است اما با اینکه ما نانوایی را شغل پدران خود میدانیم و حتی کشاورز بودهایم و آسیابان، هنوز ادعا نداریم همه چیز را در شغل خود میدانیم به طوری که با دیدن یک نان باکیفیت، دوست داریم رمز و راز آن را یاد بگیریم. این را گفتم که به مسئولین این صنف پیامی را برسانم که شما چطور وقتی هنوز یک روز در نانوایی حضور نداشتهاید و گندم را نمیشناسید و از رمز و راز نانوایی چیزی نمیدانید، دست به قانونگذاری میزنید و از مشاوره اهل فن نیز دوری میکنید؟ شاید به همین دلیل است طرح هایی چون نانینو دامن صنف را میگیرد. طرح هوشمندسازی نان: کاهش سهمیه و بیکیفیتی نان رمضانی همچنین از طرح هوشمندسازی نان انتقاد کرد و افزود: این طرح مشکلاتی مانند کاهش سهمیه و بیکیفیتی نان را به همراه داشته و هیچ پاسخگویی از طرف مسئولین وجود ندارد. قطع مکرر برق نیز موجب خراب شدن خمیر و کاهش سهمیه نانوایان شده است و هیچ توجهی به این مشکل از سوی مسئولین نشده است. همچنین اجباری بودن خرید آرد از کارخانههایی که اعلام میشود، در حقیقت دست نانوا را در مسیر ارتقای کیفیت نان میبندد. آزادسازی صنعت نان: راهکار نهایی برای رفع مشکلات وی در نهایت آزادسازی صنعت نان را رهایی از مشکلات نانوایان و حتی دولت دانست و بر ضرورت اقدام مسئولین در این زمینه تأکید کرد.