ارسال به دوست نسخه چاپي
وجود متولی واحد برای نان ضروری است
در دوران فعالیت یکی از مدیران شرکت بازرگانی دولتی ایران که رویکردی صحیح در مدیریت داشت، نوسازی و بهسازی نانواییها انجام شد و دکانهای دودزده جای خود را به واحدهای صنفی شیک با شیشه سکوریت دادند و تجهیزات و ابزارهای پخت، بهروز شدند.
اکنون با گذشت بیش از یک دهه از آن روزها، متأسفانه وضعیت نانواییها به لحاظ برخورداری از شرایط محیطی و ابزارهای پخت، مناسب نیست و مستهلک شده است. نبود توجیه اقتصادی برای واحدهای صنفی موجب حذف کارگر فنی و جایگزینی رباتهای پخت نان شده که نان خروجی آنها نه از روی میل بلکه بالجبار در سفره مصرفکننده قرار گرفته است. وقتی از نانوا در این خصوص میپرسیم، به افزایش روزافزون دستمزدها، هزینههای جاری و بیمه کارگری اشاره میکند. در نانوایی سنتی که اسمش هم رویش است، نان سنتی باید به روش سنتی پخته شود اما نبود امکان مالی برای نانوا در راستای تعیین قیمت دستوری از سوی دولت، نانوا را مجبور به خرید دستگاه کرده که حداقل با یک کارگر نانفروش کار میکند. در این شرایط، نه آموزش نانوا دیگر مطرح است و نه کیفیتی که از آن صحبت شود. آب و آرد به دستگاه داده میشود و خدا میداند نانی که از دل تنور این دستگاهها بیرون میآید چه به روز سلامت مردم میآورد! کاش دولت وضعیت نان را سامان میداد و حداقل در زنجیره تولید گندم، آرد و نان، یک متولی واحد برای نان تعیین میشد و با تمرکز بیشتری وضعیت نان کشور را رصد میکرد تا حداقل نانی که هزاران میلیارد تومان یارانه صرفش میشود، در محیطی مناسب با کارگران فنی و آموزشدیده پخت و عرضه شود. توقف روند اختصاص تسهیلات به نوسازی و بهسازی، موجب استهلاک واحدهای صنفی نانوایی شده است لذا چارهاندیشی در این خصوص با تعیین متولی واحد حداقل برای نان، ضرورت دارد. خبرنگار: ندا کاظمی ترکی