ارسال به دوست نسخه چاپي
طرحهای پیشنهادی دولت، «نان صنعتی» و «آرد کامل و نان حاصل از آن»، به کجا رسیده و خواهد رسید...
نخستین واحد تولیدکننده نان به روش صنعتی با حمایت شرکت بازرگانی دولتی ایران در سال 1387 به بهرهداری رسید. این واحد از سوی محمود احمدینژاد، رئیس جمهور وقت در آن سال افتتاح شد.
وجود تبلیغات گسترده دولت که هدفش به درستی البته کاهش ضایعات و افزایش کیفیت نان تولیدی کشور بود، بسیاری را ترغیب به احداث کارخانههایی برای تولید نان نمود. طی آن سالها، تسهیلات زیادی برای احداث واحدهای تولید نان به روش صنعتی اختصاص یافت اما عملاً غیر از 2 واحد که یکی در شهرک بهارستان و دیگری در اهواز واقع شده، سرمایهگذاران نتوانستند جایگاهی در بازار هدف پیدا کنند و عملاً این طرح دولت شکست خورد و شاهد اتلاف سرمایههای ملی بودیم که در قالب تسهیلات به سرمایهگذاران پرداخت شد و در شهرکهای صنعتی شاهد کارخانههایی باتجهیزات بودیم که غیرفعال بودند. حال چرا این طرح محکوم به شکست شد، نیازمند ریشهیابی و بیان نظر کارشناسان است که البته منتظر گفتوگوی اختصاصی با مسئولین دولتی در این حوزه هستیم. اکنون دولت باز هم با تلاش همهجانبه کمیسیون اصل 90 مجلس، طرحی نو در انداخته و این بار به دنبال فراگیر کردن طرح تولید آرد کامل و نان حاصل از آن است. بله! البته که این طرح نیز مثل نان تولید شده به روش صنعتی طرحی ایدهآل است اما آیا شرایط و بستر تولید این نان در کشور فراهم است؟! گفتم نان به دلیل اینکه در اشل صنعتی، تولید همهگونه آرد امکانپذیر و کیفیت قابل رصد است اما آیا این آرد تولید شده که نیازمند شرایط خاص نگهداری و پروسه دقیق و زمانبر در تولید است، در نانواییهای سراسر کشور امکان پخت دارد؟ آیا نانوا با این دستمزدها که هر روز از آن گله میکند، برایش صرف دارد که از آرد کامل نان تولید کند؟ این سؤالات ما از مسئولین است. نشود این طرح نیز مانند طرح نان صنعتی که در قبرستان شهرکهای صنعتی دفن شد، پس از صرف هزینه و وقت معلق بماند... بهتر است نظر کارشناسان و متخصصان در اجرای این طرح حداقل شنیده شود تا آرد آن در کارخانههای مدرن آردسازی و نانی در چارچوب صنعتی که کیفیت تولید آن قابل رصد است، تولید گردد. خبرنگار: ندا کاظمی ترکی