ارسال به دوست 
نسخه چاپي
صدور مجوز کارخانه آرد، مساوی است با اضافه کردن بر ظرفیت خالی تولید!
به تازگی خبرهایی مبنی بر صدور مجوز احداث کارخانه آرد در برخی استان‌های کشور رسیده است که سرمایه‌گذارانی تازه‌وارد می‌خواهند به حوزه تولید آرد ورود نمایند. معمولاً فعالان اقتصادی و سرمایه‌گذاران، قبل از ورود به عرصه تولید و سرمایه‌گذاری، زمانی را صرف تحقیق و شناخت بازار می‌کنند چرا که موضوع بازگشت سرمایه و حاشیه سود و اعتبار برایشان حائز اهمیت است.
در حال حاضر حدود 380 کارخانه آردسازی به ظرفیت 24 میلیون تن در سطح کشور فعال است که با توجه به تولید سالانه 9 میلیون و 200 هزار تن آرد در کشور، درصد زیادی از ظرفیت اسمی واحدهای آردسازی غیرفعال است و با توجه به سیاست‌های محدودکننده موجود در بحث صادرات گندم، تمرکز فعالان آردساز بر بازار داخلی است که بخشی از آن در قالب سهمیه اختصاص یافته به صورت آرد دولتی عرضه می‌شود و بخش دیگر نیز آن هم با درصدی یارانه، در قالب مصارف صنف و صنعت عرضه می‌شود که برای عرضه آرد صنف و صنعت نیز بازار رقابتی آن‌گونه که باید و شاید، فراهم نیست. حال در شرایط موجود که اقتصاد کارخانه‌ها دچار مشکل است، تمایل به احداث کارخانه چه توجیهی برای سرمایه‌گذاران دارد، جای سؤال است! آیا مجوز احداث با اخذ نظر انجمن‌های صنفی صنایع آرد انجام شده است یا خیر؟ آیا بهتر نیست صدور مجوز احداث کارخانه آرد با توجه به نیاز بازار و میزان تولید کشور باشد؟ در شرایطی که تعدادی از کارخانه‌ها به معرض فروش گذاشته شده‌اند، احداث واحد صنعتی جدید با حجم بالای سرمایه‌گذاری، اگر از محل آورده شخصی باشد که توجیه ندارد و اگر با هدف اخذ منابع و تسهیلات دولتی باشد هم که اتلاف منابع ملی است. خبرنگار: ندا کاظمی ترکی