ارسال به دوست 
نسخه چاپي
عبور موقت گندم، تئوری که عملیاتی نمیشود
قصه پرغصه خالی بودن ظرفیت تولید کارخانههای کشور، موضوعی است که سالها به آن پرداختهایم. سالها است حجم قابل ملاحظهای از ظرفیت تولید آرد کشور، غیرفعال است و تجهیزات مدرن آسیابانی که با سرمایهگذاری فعالان صنعت آرد در سطح کشور مستقر شده است، خاک میخورد و فعالیتش محدود شده به تولید آرد یارانهای که آن هم در انحصار دولت است.
در مقطعی امکان بازاریابی و عرضه بخشی از آرد در قالب آرد واحدهای آزادپز در سطح کشور فراهم شد اما با عنایت به اینکه سیاستها و دستورالعملهای دولت، تاریخ مصرف مشخصی ندارد و دائماً در حال تغییر است، این فرصت نیز برای فعالان صنعت آرد از بین رفت اما همچنان موضوع عبور موقت و آزاد بودن صنایع در فعالیت در حوزه عبور موقت گندم، در محافل دولتی مطرح است. اما چطور؟! آسیابانی که میخواهد به حوزه عبور موقت گندم وارد شود، با هفت خوان رستمی که شامل پروسه کاغذبازی و بوروکراسی ادارات، تخصیص ارز، ترخیص کالا و غیره است، مواجه میشود و بلایی سرش میآید که عطای کار را به لقایش میبخشد. هنوز یادمان است که دولتها چه تبلیغات و سخنرانیهای قشنگی در حوزه موقعیت جغرافیایی ایران، ترانزیت غلات و غیره داشتند اما سؤالی که مطرح است، این است که مسئولین بزرگوار چه اقدامی برای تسهیل موارد یاد شده انجام دادهاند؟! چرا بازارهای صادراتی در دسترس ما در کشورهای عراق و افغانستان که اشتراکات فرهنگی و مذهبی هم با ما دارند، به کشور ترکیه واگذار شده است و ایران سهمی از این بازار ندارد؟! البته که نبود حمایتهای مؤثر دولت و موانع متعدد موجود در مسیر تولید و صادرات، سد راه توسعه و صادرات کالاهای غیرنفتی است و عبور موقت گندم هم شده تئوری که شرایط عملیاتی ندارد. خبرنگار: ندا کاظمی ترکی