ارسال به دوست 
نسخه چاپي
در گفت‌وگو با دکتر سیدین، پیشکسوت صنعت آرد و نان کشور مطرح شد:
حضور دانشجویان در صنعت آرد برایم انگیزه است
در دهه‌های گذشته، افراد تأثیرگذار در بخش غلات کشور، در حوزه علمی فعالیتی چشمگیر داشته‌اند. در این میان کسانی دیده می‌شوند که بدون شک نامشان در تاریخ علمی صنعت غذا و غلات کشور ماندگار خواهد بود؛ کسانی از جمله دکتر مهدی سیدین.
در بهار سال جاری بود که به دانشگاه آزاد - واحد علوم و تحقیقات تهران رفتم. وقتی به دانشکده علوم و مهندسی صنایع غذایی در ساختمان ابن سینا رسیدم، پشت در کلاس استاد، به انتظار پایان وقت درس ماندم. دانشجویان جوان با دقت تمام به صحبت‌های استاد گوش می‌کردند. پس از پایان کلاس درس بود که تصمیم گرفتم چند دقیقه‌ای با استاد به صحبت بنشینم. گفت‌وگویی پربار که در ادامه می‌خوانید. وی در ابتدای سخن به بیان بیوگرافی خود پرداخت و گفت: متولد آبان 1325 هستم و تحصیلات ابتدایی را در شهر رشت گذراندم. مرحوم مادرم گیلانی و مرحوم پدرم آذری بودند. پس از گذراندن دوره اول متوسطه، به دلیل شغل پدر به تهران نقل مکان کردیم و تحصیلات را در تهران ادامه دادم. دوره لیسانس را در دانشگاه شهید بهشتی و در رشته علوم تغذیه و شیمی مواد غذایی گذراندم و پس از آن، از آنجا که برادرم در بوشهر مشغول به فعالیت بود و من هم در دوره سربازی در سپاه بهداشت بودم، به برادرم در بوشهر ملحق شدم. سنگ بنای اولیه اداره نظارت بر مواد غذایی را در بوشهر بنا کردم اما پس از گذراندن دوره سربازی برای ادامه تحصیل به کشور انگلستان رفتم و مقاطع ارشد و دکتری را در دانشگاه لندن گذراندم و در سال 1358 به ایران بازگشتم. سیدین ادامه داد: پس از بازگشت به ایران به عنوان مدرس در دانشگاه الزهرا فعالیت خود را ادامه دادم که متأسفانه با انقلاب فرهنگی مقارن شد. در این دوران من طرح غذای کودک درباره مالت گندم را به جهاد دانشگاهی ارائه کردم و در دوران انقلاب فرهنگی، با جهاد دانشگاهی در این زمینه همکاری نمودم. وی در ادامه درباره نحوه حضور خود در مرکز پژوهش‌های غلات گفت: پس از بازگشایی مجدد دانشگاه‌ها و همزمان با ادامه تدریس در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران، به دعوت دکتر عاصمی‌پور که در آن سال‌ها رئیس سازمان غله بود و مرحوم دکتر محمودزاده در مرکز پژوهش‌های غلات فعلی که در آن زمان به عنوان پژوهشکده غله و نان شناخته می‌شد، فعالیت خود را آغاز کردم و در کنار آن به تدریس در دانشگاه‌های مختلف پرداختم. این پیشکسوت صنعت آرد و نان اضافه کرد: در سال 1388 بود که بنابر درخواست خود، دو سال زودتر از موعد مقرر از مرکز پژوهش‌های غلات بازنشسته شدم. پس از بازنشستگی مدتی با دانشگاه آزاد اسلامی - واحد علوم و تحقیقات به صورت تمام وقت همکاری می‌کردم. اکنون هم با این واحد همکاری دارم و ضمن راهنمایی پایان‌نامه‌های ارشد و رساله‌های دکترا، در نیمسال جاری در سه مقطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا مشغول به تدریس هستم تا تجارب خودم را در اختیار جوانان قرار دهم. وی در بخش دیگری از گفته‌های خویش درباره جایگاه علمی دانشگاه‌ها و نسل امروز گفت: در امر تدریس، داشتن تجربه صنعتی بسیار حائز اهمیت است که متأسفانه امروزه شمار قابل توجهی از مدرسان، فاقد تجربه صنعتی هستند. ضمن آنکه دانشجویان نیز به اهمیت این موضوع واقف نیستند و توجه ندارند. دانشجویان نیز باید هدفمند تحصیلات خود را دنبال کنند. سیدین افزود: بسیاری از دانشجویان فارغ التحصیل من، اکنون در جایگاه‌های علمی و صنعتی بالایی قرار دارند و از استادان برجسته دانشگاه‌ها هستند که برایم مایه افتخار است. شماری نیز در صنعت غذا مشغول به فعالیت هستند که متأسفانه در این رابطه به آمار دقیقی دسترسی ندارم اما زمانی که برای برگزاری دوره‌های آموزشی به واحدهای صنعتی یا کارخانه‌های آردسازی دعوت می‌شوم، با تعداد قابل توجهی از دانشجویانم مواجه می‌شوم که بسیار برایم باارزش است. این پیشکسوت صنعت آرد و نان در ادامه درباره ارزیابی خود از وضعیت آرد و نان کشور گفت: در مجموع کیفیت آرد نسبت به سال‌های قبل بسیار بهتر شده است و وقتی با نانوایان گفت‌وگو می‌کنم، آن‌ها هم از کیفیت آرد رضایت دارند البته در این میان مشکلاتی دیده می‌شود که نمی‌توان آن را به کل نانوایی‌ها تعمیم داد. متأسفانه امروزه نیز انگیزه‌های مادی بسیار تاثیرگذار است و گاه بر کیفیت نان تأثیر منفی می‌گذارد. وی اضافه کرد: در زمان حضور در مرکز پژوهش‌های غلات در کنار دوستان و همکاران، تجربیات اجرایی بسیاری کسب کردم، اگرچه با توجه به شرح وظایف مرکز پژوهش‌های غلات، فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی تحت تأثیر فعالیت‌های اجرایی بود. در برخی مقاطع نیز رؤسایی در مرکز حضور داشتند که علی‌رغم توان اجرایی بالا، فاقد تخصص در زمینه صنعت غذا بودند. البته کارشناسان، اطلاعات لازم را منتقل می‌کردند اما این موضوع، کار را دشوار می‌کرد و یکی از نقاط ضعف مرکز پژوهش‌های غلات بود. سیدین در پایان گفت: باید نگاه نسل جوان را نسبت به دانشگاه تغییر داد و تحصیل در دانشگاه باید بر اساس علاقه و هدفمند باشد و دانشجویان باید دارای انگیزه بوده و به آینده امیدوار شوند. استادان نیز باید ضمن ایجاد انگیزه، دانشجویان را با ابعاد کاربردی علم آشنا نمایند. ضمنا متأسفانه در حال حاضر، بسیاری از دانشگاه‌ها فاقد کارگاه‌های صنعتی آموزشی و آزمایشگاه‌های مجهز و فعال هستند و این خلأ بزرگ، به سطح علمی دانشجویان و مهم‌تر از آن، به مهارت عملی آن‌ها آسیب وارد می‌کند و فارغ‌التحصیلان قادر نخواهند بود انتظارات صنایع را به طور کامل برآورده نمایند. خبرنگار: ساناز مرادیان عنبران