ارسال به دوست 
نسخه چاپي
سختی‌های کارگران و رانندگان حمل و نقل آرد برای یک لقمه نان حلال...
همه ما وقتی نان گرم و تازه می‌خوریم، از خوردن آن لذت می‌بریم اما آیا پیش آمده به این فکر کنیم که این نان گرم و لذیذ با چه مشقاتی به دست آمده و چه کسانی در به وجود آمدن آن نقش داشته‌اند؟ از مرحله کاشت گندم گرفته تا حمل آن در جاده‌های پرفراز و نشیب کشور و رسیدن به دست آسیابانان و سپس پخش آرد به دست رانندگان و کارگران زحمتکشی که در گرما و سرما، کیسه‌های آرد را جابه‌جا می‌کنند تا همیشه نان بر سر سفره مردم باشد. چرخه‌ای پر از زحمت که نتیجه‌اش برای دست اندرکاران آن، دلچسب است.
در این گزارش قصد داریم به مشکلات و سختی‌های رانندگان و کارگران حمل و نقل آرد پایتخت بپردازیم . ناهماهنگی در حواله‌های آرد، کار پخش را سخت می‌کند در ابتدای این گزارش، محمدی، یکی از رانندگان پخش آرد در تهران به مشکل ناهماهنگی حواله‌های آرد اشاره کرد و گفت: از زمانی که ثبت و سفارش آرد به اختیار نانوایان انجام می‌شود و خودشان حق انتخاب کارخانه را دارند، ناهمانگی حواله‌های آرد سبب می‌شود یک راننده پخش آرد چند مسیر متفاوت را در روز طی کند تا آرد‌های مورد نظر را به نانوایی‌های سطح شهر برساند. پراکندگی واحدهای خبازی در سطح استان، امکان برنامه‌ریزی صحیح با توجه به موجودی سفارش‌های هر کارخانه را نمی‌دهد در صورتی که اگر هماهنگی بین مسیرهای هر ماشین صورت بگیرد، هم به روند آردرسانی سرعت بخشیده می‌شود و هم از ترافیک‌های سنگین شهری جلوگیری خواهد شد. وی افزود: یکی دیگر از مشکلات ما بعد از بارگیری از کارخانه، چادر کشیدن روی بار است چراکه اگر چادر کشیده نشود، مشمول جریمه راهنمایی و رانندگی خواهد شد و هر روز پس از هر بارگیری، باید در فصل سرد و گرم سال، چادر کشیده شود. در ادامه، ملکی، یکی دیگر از رانندگان حمل آرد پایتخت به این مورد اشاره کرد که در برخی موارد برای رساندن آرد به نهادها و مراکز خاصی، کارگران افغانستانی را قبول نمی‌کنند و اعلام می‌کنند که برای پیاده کردن آرد و بردن به آن محل، کارگر باید حتماً ایرانی باشد! محمدی، راننده زحمتکش دیگری به مشکل معطلی برای بارگیری یک حواله اشاره کرد و گفت: ما هر روز برای گرفتن حواله باید از ساعت 4 صبح در کارخانه آرد حاضر باشیم تا پس از چند ساعت، حدود 9 صبح موفق شویم حواله را دریافت کرده و شروع به پخش آرد در اقصی نقاط تهران و حاشیه شهر کنیم. به گفته احمدی، دیگر راننده حمل آرد، یکی دیگر از مشکلات برای ماشین‌های حمل آرد در حوزه شهری که به تازگی باب شده، نمره منفی و جریمه‌های راهنمایی و رانندگی است که اگر این نمره‌های منفی به 15 برسد، 3 ماه گواهینامه از راننده گرفته شده و حق کار نخواهد داشت و این رانندگان مجبورند 3 ماه بدون دریافت هیچ حقوقی، امرار معاش کنند. در ادامه، نسایی، دیگر راننده حمل آرد نیز بیان کرد: ماهانه 300 لیتر بنزین به رانندگان حمل آرد تعلق می‌گیرد که این میزان سوخت جوابگوی 1 هفته است! باقی ماه را باید چگونه سر کرد؟! بهنام صباغی یکی دیگر از رانندگان حمل آرد در تهران هم گفت: یکی از مشکلات عمده کار ما، نبود درک درست از سوی برخی شهروندان است. مواقعی که ما به کوچه پس‌کوچه‌های تنگ و باریک وارد می‌شویم و ماشین را پارک می‌کنیم تا کارگر آرد‌ها را تخلیه کند، به دلیل بزرگی ابعاد ماشین، ممکن است جلوی مغازه کناری نانوایی گرفته شود که این امر سبب شکایت و گله‌مندی‌شان می‌شود اما آن‌ها باید در نظر داشته باشند که نان خود را از همان نانوایی تهیه می‌کنند و پروژه آردرسانی، شخصی نیست و امری ضروری و حیاتی است. وی افزود: رانندگان حمل آرد با وجود سختی و مشقات بسیار، حقوق بالایی ندارند و شاید حقوقشان از حقوق یک کارگر ساده نیز در ماه کمتر باشد اما اکثر رانندگان، پاکدستی را سرلوحه کار خود قرار داده‌اند تا بتوانند لقمه نانی حلال بر سر سفره ببرند. هوشیار، دیگر راننده شریف حمل آرد، ترافیک‌های سنگین شهری را یکی دیگر از معضلات بزرگ دانست و گفت: ترافیک سبب می‌شود ساعت‌ها در خیابان‌ها معطل شویم و یکی از دلایلی که ما را ترغیب می‌کند جمعه‌ها نیز کار کنیم، خلوت بودن خیابان‌ها است! کمبود کارگر پخش آرد در تهران بیش از سایر کشور به چشم می‌خورد به گفته حیدری، یکی از کارگران حمل آرد، مشکل کمبود کارگر در این حوزه بسیار پررنگ است و اکثر قریب به اتفاق کارگران در تهران، افغانستانی هستند اما در شهرای دیگر کشور، کارگران اکثراً ایرانی هستند که شاید دلیل این امر، دستمزد کمتر اتباع به نسبت کارگران ایرانی باشد. حسنی، یکی دیگر از کارگران حمل آرد بیان کرد: گاهی برای حمل کیسه‌های آرد باید مسیری را طی کرد که بسیار طاقت‌فرسا است و به دلایل مختلفی از جمله تنگ بودن کوچه پس‌کوچه‌ها نمی‌توان ماشین را تا نزدیک نانوایی برد . به گفته کربلایی، دیگر کارگر پخش آرد، برخی از کارگرها برای آنکه پول بیشتری به عنوان انعام بگیرند، به طور همزمان 2 کیسه را روی دوش خود می‌گذارند. بردن نان بر سر سفره‌های کارگران، گاهی خیلی سخت‌تر از آن است که در کلمه بگنجد. در پایان گفتنی است که اکثر قریب به اتفاق رانندگان بر این باورند که با وجود همه مشکلات و سختی‌ها، زمانی که آرد به نانوایی می‌رسد، دعای خیر پیرزن یا پیرمردی که در صف نانوایی است، سبب می‌شود تمام خستگی‌هایشان رفع شود که توانسته‌اند نقشی در رسیدن نان به سفره مردم داشته باشند. خبرنگار: لیلا صنوبری