ارسال به دوست 
نسخه چاپي
کشاورزی عربستان سعودی
به گزارش نگاه هستي و به نقل از ورد گرين، عربستان سعودي دوباره بر خلاف نگراني‌هايي که در مورد مصرف آب وجود دارد، توليد گندم داخلي را اعلام کرده است. انجمن بين‌المللي غلات (IGC)، پيش‌بيني کرده که توليد گندم فصل 2020-2019 عربستان سعودي، برابر با 700 هزار تن است که نسبت به مقدار 500 هزار تني در فصل 2019-2018 و توليد صفر در سال قبل از آن، بيشتر شده است.
توليد سورگوم فصل 2020-2019 اين کشور نيز بدون تغيير و با مقدار 200 هزار تن باقي مانده است. پيش‌بيني IGC براي کل ميزان واردات غلات 2020-2019، برابر با 8/14 ميليون تن است که از مقدار 7/13 ميليون تني سال گذشته بيشتر است. واردات گندم نيز 9/2 ميليون تن پيش‌بيني شده که از مقدار 1/3 ميليون تني سال قبل کمتر است. واردات ذرت در فصل 2020-2019، 5 ميليون تن قرار داده شده است که از مقدار 4 ميليون تني گذشته بيشتر است. USDA در مورد چگونگي توليد گندم اين کشور که از صفر به سطح کنوني رسيده، توضيح مي‌دهد که عربستان سعودي اخيرا ممنوعيت توليد داخلي گندم را پس از 3 سال، متوقف کرده است. ممنوعيت توليد گندم در اين کشور به دليل نگراني‌هايي که در مورد مصرف آب وجود داشت، در فصل 2015-2014 انجام شد. بسياري از افراد مجبور شدند توليد علوفه را به دليل تصميم دولت اين کشور براي کاهش توليد علوفه داخلي متوقف کنند که دليل همه اين موارد، نگراني در مورد آب‌هاي زيرزميني بود. توليد گندم و علوفه داخلي به صورت 100 درصد به آبياري نياز دارد. صنعت آسياباني عربستان سعودي در پروسه خصوصي‌سازي صنعت آسياباني خود قرار دارد و به فروش کارخانه‌هاي آسيابي که از سوي سازمان غلات سعودي (SAGO) اداره مي‌شد، مي‌پردازد. کارخانه‌هاي آسياب مذکور، داراي ظرفيت کلي روزانه 12 هزار و 630 تن (معادل گندم) هستند و به پردازش 3/3 ميليون تن گندم در سال مي‌پردازد. خصوصي‌سازي در اين کشور تحت برنامه‌اي صورت مي‌گيرد که از سوي انجمن اقتصاد و توسعه عربستان سعودي تأييد شده است. USDA در گزارش منتشر شده در ماه آوريل 2019، بيان کرده که دولت تاسيس 4 کمپاني آسياباني را تاييد نموده و به بازسازي سازمان سيلوهاي غلات و آسياباني پرداخته است. دولت عربستان سعودي، بودجه سرمايه‌گذاري عمومي (PIF) را براي راه‌اندازي 4 کمپاني آسياباني تخصيص داده است که هريک به صورت مستقل فعاليت مي‌کنند. PIF پروسه‌هاي لازم را به انجام مي‌رساند تا کارخانه‌هاي آسياب را به خريداران علاقه‌مند بفروشد. سرمايه‌گذاران خارجي اجازه دارند تا با سرمايه‌گذاران اين کشور همکاري کرده و اين کارخانه‌ها را اداره کنند. گزارش شده که سرمايه‌گذاران خارجي اجازه دارند 49 درصد از کارخانه‌هاي آسياب را از آن خود کنند. گزارش‌ها نشان مي‌دهد که کمپاني‌هاي جديد آسياباني، مشتريان SAGO خواهند بود. آن‌ها به پردازش و توزيع آرد گندم به مشترياني مي‌پردازند که از سوي دولت تأييد و قيمت آن نيز به صورت يارانه‌اي تعيين گرديده و توافق حاصل شده است. کارخانه‌هاي آسياب جديد اجازه خواهند داشت تا اگر مي‌خواهند بعد از مجوز واردات از سوي SAGO، به واردات گندم براي توليد آرد غيريارانه‌اي بپردازند. بعد از خصوصي‌سازي آسياب‌ها، SAGO تنها واردکننده گندم آسياب يارانه‌اي باقي خواهد ماند و مالکيت بيشتر سيلوهاي گندم کشور را به همراه استراتژي‌هاي مديريت ذخاير گندم خواهد داشت. رشد نياز به آرد گندم نيز به دليل خروج کارگران مهاجر، محدود شده است که دليل آن را مي‌توان قوانين وضع شده از سوي دولت دانست. همچنين افزايش هزينه‌هاي زندگي در اين کشور طي چند سال اخير منجر به افزايش 5 درصدي ماليات در ژانويه سال 2018 شد. اين عوامل کاهش هدررفت غذا و همچنين نان و گندم را در پي داشت که اين مقدار کاهش حدود 30 درصد تخمين زده شده است. يکي ديگر از عوامل کاهش مصرف را مي‌توان تمايل به مصرف جايگزين‌هاي ديگر غذايي مانند پاستاي وارداتي، برنج و همچنين افزايش مصرف ميوه و سبزي دانست. گندم عمدتا به شکل نان تخت (نان پيتا)، نان‌هاي برگر محلي يا ديگر انواع نان‌ها به سبک غربي مانند باگت فرانسوي و پيتزا در اين کشور مصرف مي‌شود. سرانه مصرف گندم در عربستان سعودي در حال حاضر حدود 107 گرم در هر روز تخمين زده شده که به عبارتي 39 کيلوگرم در سال است. تقاضا براي آرد سفيد بيشتر است اما نياز کم و رو به رشدي براي آرد کامل گندم مشاهده مي‌شود که دليل آن را مي‌توان افزايش آگاهي نسبت به مزاياي آن براي سلامتي دانست. گفتني است عربستان سعودي در زمره کشورهايي قرار دارد که ميزان ديابت در آن بالا است.