ارسال به دوست  نسخه چاپي 

نان‌هاي با پخت زير 20 ثانيه

از ميان نان‌هاي سنتي، نان لواش به دليل مسطح بودن و قابليت لقمه‌گيري، در برخي نقاط کشور به عنوان غذاي اصلي به کار مي‌رود و همواره شاهد حضور اين نان تخت و نازک در سفره خانواده‌ها هستيم.

 در گذشته نان لواش به صورت تنوري پخت ميشد اما امروزه به دليل روي کار آمدن دستگاههاي چندکاره، تنورها جاي خود را به ماشينآلات دادهاند. به طور معمول با روي کار آمدن ماشينآلات و پيشرفت تکنولوژي، انتظارات از کيفيت يک محصول بالا رفته و اين توقع به وجود ميآيد که ايرادهاي گذشته ديگر در محصول توليد شده مشاهده نشود.

حتماً بارها براي شما پيش آمده که به يک واحد لواشپز مراجعه کرده و ديدهايد که شخصي با يک دستگاه چندکاره، وظايف چندين کارگر از جمله خميرگيري، پهن کردن خمير و چسباندن آن به دستگاه و سرانجام درآوردن نان را به تنهايي بر عهده دارد و خميرها کمتر از 15 ثانيه پس از چسبيدن به تنور، تبديل به نان و روي توريهاي فلزي انداخته ميشود و مشتريان يکي پس از ديگري نانهاي داغ را تا کرده و در کيسههاي نايلوني خود مياندازند.

هدف از اين بحث، انداختن نان در کيسههاي نايلوني نيست، مسأله سر اين است که آيا ميتوان ناني را که پروسه پخت آن کمتر از بيست ثانيه طول ميکشد، به عنوان ناني کامل معرفي کرد؟

مطمئناً براي فعل و انفعالات شيميايي و تبديل خمير به نان، ميزان حرارت و زمان بيشتري مورد نياز است و همين موضوع عمل هضم را آسانتر ميکند، شايد به جرأت بتوان علل اصلي بيماريهاي گوارشي را که امروزه به طور مزمن با زندگي مردم عجين شده، ناشي از پخت ناصحيح نانها دانست.

بيش از نيم درصد از سلامتي افراد به نان وابسته است و هر زمان که بتوان نان را اصلاح کرد، ميتوان بخش اعظم سلامت تغذيه را نيز اصلاح شده دانست.

اما اين امر مستلزم داشتن متولي واحد و مشخص براي صنعت نان کشور است، وقتي تمامي مشکلات صنعت نان را دنبال کنيم، آخر به اين نقطه ميرسيم که نان کشورمان به حال خود رها شده و از اهميت آن، تنها ردي روي کاغذ باقي مانده است و دولتها در ادوار مختلف با انحصار بيمورد اين کالا تنها مالکيت خود را قبول دارند و به هيچوجه حاضر به واگذاري آن به بخش خصوصي و صنوف نيستند. در آخر نتيجه همان ميشود؛ انجام کاري ابتر و ناتمام بدون آنکه نتيجهاي درست در برداشته باشد.

وزارت بهداشت و سازمان استاندارد، متولي نظارت بر نانواييها و دستگاههاي پخت هستند اما هيچيک از نهادها نتوانستهاند وظايف خود را در بحث نظارت به نحو احسن انجام دهند و نتيجه آن دسترسي مردم به نانهايي است که فقط ظاهر نان را دارند.

کيفيت نان نيازمند يکپارچهسازي اقدامات نظارتي و استفاده از افراد متخصص و کارشناسان تغذيه است تا بتوان به شکلي مطلوب به اين نياز روزانه سفرههاي مردم رسيدگي کرد و با نظارت بيشتر بر واحدهاي خبازي شاهد قرار گرفتن نانهايي سالم و کامل در دست مردم بود.

نان 10 ثانيهاي، مطمئناً نان نيست و مسئولين بايد براي جلوگيري از تشکيل يک جامعه مبتلا به بيماريهاي گوارشي، کمي جديتر به موضوع نان بنگرند چون ممکن است با تعلل خود پيامدهايي خسرانآور را به جامعه تحميل کنند.