ارسال به دوست 
نسخه چاپي
آیا با بحران جهانی غلات مواجه هستیم؟!
شاید بتوان گفت در طول تاریخ، غلات، اساسی‌ترین نقش را در تأمین غذای بشر داشته‌اند و در واقع هرجا جامعه‌ای تشکیل شده، یکی از انواع غلات در پیدایش آن نقشی اساسی ایفا کرده است.
امروزه نیز از یک میلیارد هکتار سطح زیر کشت دنیا، نزدیک به ۷۰ درصد را غلات به خود اختصاص داده‌اند. در واقع نیمی از کل نیازهای غذایی انسان به ویژه در آسیا، به‌طور مستقیم از غلات تأمین می‌گردد. اما چندی پیش بود که ارسال محموله‌های غلات از بندرهای دریای سیاه اوکراین، پنجمین تولیدکننده بزرگ غلات در دنیا، پس از درگیری نظامی با روسیه در پی جنگ، متوقف شد که این موضوع، به دنبال تغییرات آب‌وهوایی و تأثیرات همه‌گیری کووید 19، سبب افزایش قیمت غلات در جهان شد و در واقع یک بحران جهانی غذا به خصوص در کشورهای ضعیف‌تر به لحاظ اقتصادی در پیش رو بود اما در نیمه‌دوم ماه جولای بعد از ماه‌ها تلاش کشورهای متعدد، اوکراین و روسیه با میانجی‌گری سازمان ملل و ترکیه، توافقنامه‌ای را برای از سرگیری صادرات، در استانبول امضا کردند و محموله‌های صادراتی، نهایتاً اوکراین را به سوی مقاصد خود ترک کردند. در این راستا، با کارشناسان و صنعتگران حوزه آرد کشور، هم‌صحبت شدیم تا نظرات آن‌ها را در این باره جویا شویم. دکتر حسین یزدجردی، رئیس هیأت مدیره کانون انجمن‌های صنفی صنایع آرد ایران در این باره گفت: با وجود اینکه قیمت جهانی گندم به یکباره بالا رفت و در بندرهای ایران تا 500 دلار هم رسید اما مشخص بود که بحران، پایدار نیست و حتی اگر جنگ ادامه داشته باشد، بحران رفع می‌شود. وی افزود: با آزاد شدن مسیرهای صادراتی، غلات اوکراین از مسیر دریای سیاه به ترکیه و سپس به سوریه و لبنان می‌رود و حتی اوکراین صادرات ذرت به ایران داشته است که با این اوصاف، بحران تا حدودی تعدیل شده بنابراین قیمت‌ها نیز تا حدودی کاهش داشته است. دکتر یزدجردی اضافه کرد: روسیه نیز به دلیل تحریم‌های بین‌المللی، در معاملات گندم دچار مشکل است اما تعریف گرسنگی با تحریم و سیاست، متفاوت است. زمانی که ملتی گرسنه باشد، راهش را پیدا می‌کند که چطور از منبع غذایی تغذیه شود. در اوکراین و روسیه هم گندم، جو، ذرت و در مجموع غلات، به وفور وجود دارد و کشت خوبی دارند بنابراین راهی برای بقا پیدا خواهند کرد. ایران هم زمانی تحریم بود اما مشکلی پیدا نکردیم. رئیس هیأت مدیره کانون انجمن‌های صنفی صنایع آرد ایران در پایان سخنانش خاطرنشان کرد: به دلیل روابط خوب ایران با روسیه، هیچ مشکلی برای ایران پیش نیامد به صورتی که سال گذشته 5/4 میلیون تن تولید داخل بود و 8 میلیون تن از طریق روسیه، قزاقستان و اتریش واردات داشتیم. در ادامه، بهزاد معمارزاده، دیگر آردساز کشور نیز با بیان اینکه به دلیل افزایش قیمتی که جنگ روسیه و اوکراین به غلات به خصوص گندم تحمیل کرد، دولت مجبور شد گندم را به یکباره به قیمت 12 هزار تومان قیمت‌گذاری کند، اظهار کرد: این تصمیم، کارخانه‌های آرد و به تبع آن، بخش صنف و صنعت، تولیدکنندگان ماکارونی و نان‌های حجیم و نیمه‌حجیم را تحت فشار قرار داد. همچنین توان صادراتی شیرینی، شکلات و ماکارونی با افزایش بی‌رویه قیمت گندم داخلی در پی افزایش جهانی قیمت گندم، به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و عملاً موجب حذف این محصولات از بازارهای صادراتی شد؛ بازارهایی که طی سال‌ها زحمت، به دست آمده بودند. وی خاطرنشان کرد: در شرایط خودکفایی گندم، ما از شرایط استراتژیک خودمان غافل می‌شویم و پیشنهاد من این است که در تمامی دوران‌ها حتی دوران خودکفایی گندم، به دلیل شرایط ژئوپلیتیک و اقلیمی منطقه، هر سال حدود 5 میلیون تن گندم، وارد و ذخیره کنیم. نباید فراموش کنیم اختلاط گندم خارجی و داخلی باعث بهبود کیفیت آرد و در نتیجه بهبود کیفیت نان می‌شود، ضایعات و دورریز نان را کم کرده و صرفه‌جویی در مصرف گندم را به ارمغان می‌آورد بنابراین ما در هر شرایطی باید گندم خارجی را بخریم و در چنین بحران‌هایی اگر شرایط ذخیره‌ای خوب داشته باشیم، با آرامش رو به جلو حرکت خواهیم کرد.