ارسال به دوست  نسخه چاپي 

صنعت نانوایی همچنان برای رشد در زمینه بسته‌بندی پایدار، پتانسیل دارد

در میان افزایش نگرانی‌های زیست‌محیطی، مقررات دولتی و تقاضای مصرف‌کنندگان، نانوایان به طور فزاینده‌ای به دنبال سرمایه‌گذاری در بسته‌بندی پایدار هستند.

 

به گزارش نگاه هستی به نقل از Bakingbusiness، انجمن نانوایان آمریکا (ABA) برای کمک به نانوایان در این فرایند، سمیناری تحقیقاتی در خصوص اینکه نانواها چگونه میتوانند به بهترین شکل به اهداف پایداری خود دست یابند، برگزار کرد.

95 درصد از نانوایانی که در وبینار شرکت کردند، گفتند که حداقل بخشی از بستهبندی آنها قابل بازیافت و قابل استفاده مجدد یا کمپوست است. با این حال، 46 درصد گفتند که مواد مصرفی آنها فقط تا 25 درصد قابل بازیافت است که این موضوع نشان میدهد فضای زیادی برای افزایش تلاشها برای ایجاد پایداری در این بخش وجود دارد.

نانوایان هنگام سرمایهگذاری در بستهبندی پایدار، باید فاکتورهای زیادی را در نظر بگیرند که یکی از مهمترین آنها، میزان ماندگاری محصولشان است.

ضایعات مواد غذایی، یک مشکل بزرگ و بسیار بدتر از زبالههای پلاستیکی است. در حالی که باید روی جایگزینهای قابل بازیافت برای بستهبندی کار کنیم، زمانی که شما بستهبندی را طراحی میکنید، توجه به کاهش حداکثری ضایعات مواد غذایی باید در راس تصمیمها باشد.

برای مثال، یک قرص نان اگر در کاغذ بستهبندی شود، فقط چند روز ماندگاری دارد یعنی مقدار زیادی از آن هدر میرود. از طرف دیگر، یک کیسه پلاستیکی به طور متوسط ​​بین 7 تا 10 روز ماندگاری ایجاد میکند اما در هر دو صورت با ضایعات مواد غذایی و تولید پلاستیک روبهرو هستیم.

پیدا کردن بهترین راهحل برای دستیابی به پایداری، واقعا چالشبرانگیز است اما از منظر طراحی بستهبندیهای پایدار، باید در درجه اول به کاهش ضایعات مواد غذایی و ماندگاری محصول توجه شود.

تولیدکنندگان هنگام سرمایهگذاری برای ایجاد پایداری باید موقعیت جغرافیایی خود، از جمله مقررات حاکم و خواستههای مصرفکننده در آن منطقه را در نظر بگیرند. در برخی مناطق به کاهش کربن اهمیت میدهند، برخی به کاهش تولید پلاستیک بنابراین شما باید بدانید که در جغرافیای خاص شما چه میگذرد و چگونه میتواند با کسبوکار شما مطابقت داشته باشد.

به عنوان مثال، بریتانیا اکنون نیاز دارد که تمام پلاستیکها از حداقل 30 درصد محتوای بازیافتی ساخته شود، به این معنی که تولیدکنندگان و تامینکنندگان در این کشور ممکن است رویکردی متفاوت نسبت به تولیدکنندگان در ایالات متحده و کانادا داشته باشند.

تمام این اقدامات به این بستگی دارد که هدف شرکت چیست و شرکت از نظر مالی توانایی انجام آن را دارد یا خیر. بسیاری اوقات راهحلهای مختلفی وجود دارد اما بسیار گران خواهد بود. شرکتها هنوز نیاز به کسب درآمد دارند و یافتن راهحلی پایدار که در نهایت هزینه کمتری داشته باشد، چالشی بزرگ است.

دیگر امر مهم، این است که تولیدکنندگان تظاهر به دستیابی به پایداری نکنند و در این راستا تعهداتی را که قادر به اجرای آن نیستند، نپذیرند. دستیابی به اهداف پایداری، مستلزم همکاری تولیدکننده، خردهفروشان و تامینکنندگان است.

مصرف غیرضروری پلاستیک در آمریکا بسیار بالا است و شرکتها باید چارهای برای این موضوع بیندیشند. نانوایی Kwik Lok در آمریکا متعهد شده است که تا سال 2025 تمام بستهبندیهایش بدون پلیاستایرن باشند.

یکی دیگر از موارد مهمی که برای بستهبندی پایدار محصولات باید در نظر گرفت، هزینههایی است که تولیدکنندگان در فرایند تولید و عرضه محصول متحمل میشوند و در نهایت به قیمت محصول اضافه میگردد.

تولیدکنندگان به وضوح با موانع زیادی در افزایش تلاشهای خود برای رسیدن به بستهبندی پایدار روبهرو هستند. مهمترین چیز این است که آنها اهداف پایداری را تعیین کنند که میتوانند به طور واقعبینانه به آنها دست یابند و به پایداری در تمام جنبههای شرکت خود متعهد شوند.