ارسال به دوست 
نسخه چاپي
تاریخچه نان فرانسوی
به گزارش نگاه هستی و به نقل از le petit francais، در سال‌های 1788 و 1789، شرایط جوی نامناسب فرانسه و همچنین تصمیمات متفاوت بر سر جا‌به‌جایی، فروش و ذخیره‌سازی غلات، باعث کمبود شدید نان در این کشور شد. قیمت نان در این دوره به شدت افزایش یافت به طوری که دیگر خرید آن برای دهقانان و افراد فقیر، مقرون به صرفه نبود در حالی که افراد ثروتمند با فراوانی نان روبه‌رو بودند، نان‌هایی از آردهای خالص سفیدرنگ. نان‌های خوب را ثروتمندان خریداری می‌کردند و فقرا یا به اجبار از نان‌های بی‌کیفیت استفاده می‌کردند یا حتی اگر توان تهیه این نوع نان را هم نداشتند، از گرسنگی می‌مردند. سرانجام گرسنگی گسترده باعث ایجاد پیش‌زمینه یک انقلاب شد. طوفان باستیل، جدال با دشمنان تاج و تخت پادشاهی نبود بلکه دادخواهی بر سر طلب نان بود. مردم برای درخواست نان در خیابان‌ها فریاد می‌زدند و در نانوایی‌ها در طلب نان بودند اما بی‌فایده بود چون نانی وجود نداشت.
به محض اینکه این اعتراضات آرام شد، مجلس مؤسسان به نانوایان دستور داد تا فقط یک نوع نان تهیه کنند، این نان بسیار باکیفیت بود و از آردی تهیه شده بود که در ترکیب آن سه چهارم گندم و یک چهارم چاودار سبوس‌دار استفاده می‌شد. آرد سفید ممنوع و به صورت جیره‌بندی عرضه شد و پیروزی جمهوری و لغو امتیازات فئودالی، این اجازه را داد تا دوباره نان به سفره‌ها بازگردد. بعد از اینکه ناپلئون به قدرت رسید، به این فکر افتاد که اشتباهات کسانی را که قبل از وی قدرت را در دست داشتند، تکرار نکند بنابراین دولت وی فرمانی صادر کرد که در آن استانداردهای تولید نان فرانسوی بیان شده بود؛ این استانداردها حاوی مواد اولیه تهیه نان فرانسوی و شیوه پخت آن بود. این فرمان باعث ارتقای جایگاه و موقعیت نانوایان حرفه‌ای، ایجاد کنترل کیفیت در آسیاب، مخلوط کردن و ورز دادن خمیر و همچنین اتمام گمانه‌زنی‌های کشاورزان و کارگزاران کالا در بحث غلات شد. بعدها دولت به این فرمان ناپلئون روش‌های خاص ورز دادن، تهویه کردن خمیر و معیارهایی جهت ایجاد شکل و اندازه هر قرص نان را اضافه کرد و در نهایت نان باگت فرانسوی وارد دنیای نان شد. البته به طور دقیق باید این‌گونه گفت که نان باگت فرانسوی فعلی در سال 1920 وارد دنیای نان شد. عصر جدید و پیروزی گندم در آغاز قرن 19 میلادی، ما شاهد پیشرفت‌های بسیاری از جمله پیشرفت در برداشت محصول بودیم. نان بیش از قبل در دسترس قرار گرفت به خصوص در دسترس کشاورزان. پخت‌و‌پز در کوره‌ها کاهش یافته بود و این موضوع باعث شادی و خوشحالی نانوایان شده بود. در اوایل قرن 20 میلادی تکنیک‌های توسعه‌یافته‌ای وارد صنعت نان شد به طور مثال عمل تخمیر کند و آهسته نان به وسیله مخمر بدین صورت که خمیر به طور کوتاه اما در یک بازه زمانی طولانی ورز داده شده و هوادهی می‌شد. با تمامی این تغییرات، بالاخره نان باگت فرانسوی فعلی همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، در سال 1920 شکل گرفت. نان دقیقا زمانی که جزو وعده غذایی اصلی هر فرد در هر سفره بود، برخی جایگاه‌های خود را از دست داد و کمتر به آن توجه شد. دوران بعد از جنگ به قدرت تخیل و رویاسازی افراد، انرژی خاصی می‌بخشید و باعث تقویت آن می‌شد و تکنیک‌های پخت نان دوباره از لحظ کیفیتی ارتقا یافتند و بودن نان در وعده‌های غذایی حائز اهمیت شد اما این بار سودآوری و کارایی بیشتر مورد توجه قرار گرفت و خود نان به حاشیه رفت. با این حال از دهه 80 به بعد نان دوباره به جایگاه اصلی خود بازگشت و جست‌وجو جهت ایجاد تغییر در وعده‌های غذایی و تمایل نانوایان به تولید یک محصول کاملا طبیعی، باعث پخت و سپس فروش نان‌های ویژه شد.