ارسال به دوست 
نسخه چاپي
تصميم‌گيري فني و اقتصادي و تاثير آن بر آسياباني و ذخیره سازی
به گزارش نگاه هستي و به نقل از ميلينگ ژورنال، توضيح در مورد اينکه «تصميمات فني، پيامدهاي اقتصادي دارند و تصميمات اقتصادي، پيامدهاي فني»، اغلب هنگام ارائه‌هاي آموزشي صنعت آسياباني و نگهداري به اشتراک گذاشته مي‌شود. هدف اين مقاله مختصر به قلم دکتر جف گوئرتز، گسترش تفاسير و ارائه بينش براي چالش‌هايي درباره يافتن تعادل يا سازش بين تصميمات مبتني بر فن و تصميمات مبتني بر اقتصاد در سطح عملياتي است.
تصميمات فني با طراحي، انتخاب، نصب، عملکرد يا نگهداري يک قطعه خاص از تجهيزات يا يک سيستم کامل در ارتباط است. تصميمات اقتصادي، بيشتر به شکل کوتاه‌مدت، در سطح کارخانه يا عمليات و اغلب با اهداف بودجه، محدوديت‌ها يا اجبارها و سرمايه‌گذاري اساسي سروکار دارد. هر دو نوع تصميم‌گيري داراي پيامدهاي کوتاه‌مدت و بلند‌مدت هستند که بر هزينه‌هاي توليد متغير و ثابت و نحوه تخصيص يا هزينه وجوه نسبت به بازگشت سرمايه، تأثير دارند. در هر مبناي تصميم‌گيري، ارزيابي ريسک بايد در بستر فرهنگ سازماني و اهداف انجام شود. همان‌طور که مي‌توان انتظار داشت، تعارض زماني به وجود مي‌آيد تا تصميمي در مواجهه با مشکلات و عمدتا بر يک مبنا و بدون در نظر گرفتن اثرات گرفته شود. درک اين نکته که يک مبنا بر مبناي ديگر تأثير مي‌گذارد، مي‌تواند منجر به تصميم‌گيري پخته‌تر و سازش‌يافته‌تر شود تا خطر را به حداقل برساند. يک مثال از آسياباني فرض کنيد يک وسيله که در همان ابتداي سيستم خرد کردن، غلات را از دو طرف آسياب مي‌کند، به خوبي کار ساييدن را انجام نمي‌دهد و شواهد نشان مي‌دهد که علت آن يک مسأله مکانيکي درون غلتک است و نه در سطح آن. آيا مي‌توان پايه را بدون خاموش کردن همه واحد آسياباني از خط خارج کرد؟ اگر اين کار امکان‌پذير است، آيا مي‌توان به شکلي ايمن روي وسيله کار کرد يا تعمير آن در حين کار طولاني‌تر از زماني است که آسياب خاموش شده است؟ يا سؤالاتي از اين دست. هر روز در عمليات توليد آرد، تصميمات فني و اقتصادي گرفته مي‌شود که اغلب قاطعانه با آن‌ها مخالفت مي‌شود و به ملاحظات دقيق ريسک و عواقب آن نياز دارد. بديهي است که تصميم‌گيري فني در مورد تعطيل کردن کل کارخانه يا کاهش ظرفيت آن، تأثير عظيم اقتصادي دارد. از کارافتادگي بر هزينه‌هاي ثابت و متغير توليد آرد تاثير مي‌گذارد. از خط خارج کردن يا خاموش کردن آسياب ممکن است براي مدت کوتاهي قابل قبول باشد اما اين ريسک وجود دارد که تعميرات، بيشتر از آنچه پيش‌بيني شده طول بکشد و پيامدهاي اقتصادي را افزايش دهد. در مقاله اي که در سال 2002 در ميلينگ ژورنال منتشر شد، تفاوت ضرر ناخالص ناشي از توقف برنامه‌ريزي نشده، 746 دلار در ساعت براي يک کارخانه توليد آرد 10 هزار کيلوواتي تخمين زده شد. اگر ريسک ايمني فرض شده، نادرست باشد و منجر به جراحت شود، پيامدهاي اقتصادي و فردي ممکن است قابل توجه باشند و تصميم‌گيري براي ادامه دادن مورد سؤال واقع خواهد شد. در مديريت ايمني عملکرد کارخانه، امکان کمي براي ريسک‌پذيري وجود دارد. در مجموع مبناهاي فني و اقتصادي و ساير مباني تصميم‌گيري را بايد در نظر داشته باشيد، چرا که اين مبناها بر عملکرد اقتصادي کارخانه اثر مي‌گذارند.